ken. Een mooie afwerking was bijzaak. Ondertussen verschijnen er echter ook heel fraai afgewerkte dobsons, of mechanisch heel complexe maar uiterst lichte of manipuleerbare toestellen.
De enige begrenzing vormt dus uw fantasie of technische vaardigheden.

1. Eerst zaagt men de
buis op maat. Hoe hiervoor rekening met de brandpuntsafstand van de spiegel, de afstand vangspiegel-oculair, de benodigde afmetingen voor de hoofdspiegel en zijn ondersteuning, en voeg daarbij nog een korte afstand toe als "lichtscherm" (zie verder).

2. Boor, zaag of vijl dan de opening voor de
scherpstelling, en bevestig deze laatste aan de buis.

3. Bevestig dan de
zoeker aan de telescoop, en monteer dan

de hoofdspiegel en -vatting in de kijkerbuis. Bevestig nu ook eventuele bijkomende onderdelen (ventilatoren, vizier,…)

4. Plaats nu een oculair van gemiddeld gewicht op de kijker, zodat de kijkerbuis (en vooral het gewicht ervan) compleet is. Nu kunnen we het
zwaartepunt van de buis bepalen. Een eenvoudige techniek hiervoor luidt als volgt: leg een ronde bezemsteel op de vloer, en leg de kijkerbuis hierop. Verschuif nu de buis tot je merkt dat deze zo goed mogelijk balanceert. Markeer nu dat evenwichtspunt op de buis: op deze hoogte moet immers de as van de hoogtelagers komen, om de telescoop perfect in evenwicht te laten bewegen.

5. Construeer nu de
doos die rond de buis bevestigd wordt: vier stevige dikke planken die

samen een kubus of balk zonder deksel of bodem vormen.
Wie over meer geduld en/of materiaal beschikt kan ook die boven- en onderkant bevestigen, en er dan met een figuurzaag de diameter van de buis uitzagen. Dit zal niet enkel de kubus verstevigen, maar de buis ook steviger vastklemmen.

6. Maak de
hoogtelagers. Deze kan men bvb. maken uit een stuk PVC-afvoerbuis (diameter naar wens, waarbij voor grotere telescopen liefst een dikkere buis genomen wordt). Zaag hier (zo recht mogelijk) twee stukjes af van enkele centimeter breed. Verstevig de binnenkant door er een ronde houten schijf in te passen (indien dit te moeilijk te construeren is kunnen twee latjes in kruisvorm ook stevig genoeg zijn). Een alternatief (uit dezelfde sector) bestaat uit het gebruik van eindstuk

Zelfs op foto is het verschil in gewicht duidelijk:
- links: een klassieke dobson. Een stevige plastic (bvb. PVC-afvoerbuizen of hardkartonnen buis, die gevat zit in een vierkanten houten omhulsel. Aan beide zijden van dit"zadel" is telkens een ronde kunststoffen ring (de "
hoogtelagers") bevestigd. Deze liggen in de overeenstemmende uitholling van de montering (waar 2 of 3 kunststoffen plaatjes zorgen voor de vlotte beweging).
- rechts een lichtere uitvoering, met een zogenaamde "truss-tube". De buis is vervangen door 4 keer 2 aluminium latten (hoewel het onderste koppel zou mogen weggelaten worden), die de bovenkant (de "
lichtekooi") verbindt met de onderkant. De twee ronde schijven zijn vervangen door gedeeltelijke, maar grotere cirkels. De kijker moet immers maar een goede 90° kunnen kantelen (van de horizon tot iets voorbij het zenit).
Foto: Peter De Vooght

Bouw zelf een telescoop

Volgende pagina--startpagina--vorige pagina

MIRA-pagina