|
|
|
|
|
Probeer enkel te vermijden dat de sleuven symmetrisch rond het centrum verdeeld zijn.
- Met grote spiegels is het een beetje verkwistend om eerst een volledige pekbodem te gieten, en er nadien sleuven uit te smelten. Daarom kan men beter een netwerk maken van houten latjes, insmeren met ceriumoxi-de, en daar de pek ingieten. Op die manier maakt men een hele reeks vierkantjes pek, die één voor één op de tool gekleefd worden (met behulp van terpentijn, of door de onderkant lichtjes te smelten).
PERSEN
Eenmaal de pekbodem gegoten of gekleefd, moet er voor gezorgd worden dat hij dezelfde vorm krijgt als de spiegelschijf.
Smeer daarom de spiegelschijf in met ceriumoxide, en pers ze op de pekbodem zodat die mooi dezelfde vorm krijgt. Leg eventueel een zwaar gewicht op de bovenste schijf.
Het is van het grootste belang dat de pekbodem dezelfde vorm krijgt als de spiegelschijf. Dit is makkelijk te controleren: als we doorheen de achterkant van de spiegelschijf kijken dan moeten de pek-eilandjes er donkerzwart uitzien. Zien ze er echter plaatselijk dof of anders gekleurd uit, dan betekent dit dat ze op die plaatsen niet helemaal tegen het glas komen. Langer persen is dan de boodschap.
Duurt het persen U te lang, dan kan het proces versneld worden door het geheel te verwarmen. De veiligste methode is "au bain marie": dompel het geheel in een teil met lauw water.
Ook nadien, tijdens het polijs-ten, zal men regelmatig beide schijven een tijdje op elkaar moeten persen. We zullen dan steevast onderscheid maken tussen warm persen (snel, maar wat
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
onnauwkeurig) en koud persen (traag, maar nauw-keurig).
Volgende afleverig: Het polijs-ten: onze spiegel wordt eindelijk blinkend.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
BRONNEN:
Van Glasschijf tot Telescoop, 1993, Stichting De Koepel, NL. Allan Mackintosh, Advanced Telescope Making Techniques, 1986, Wilmann-Bell Inc, Richmond. David Kriege, Richard Berry, The Dobsonian Telescope, 1997, Wilmann-Bell Inc, Richmond.
|
|
|
|
|
|
|
|
|