|
|
|
|
|
Telescopen zijn er in veel soorten.
Sommigen verkiezen een lenzen kijker omdat die theoretisch scherpere beelden kunnen leve-ren. Anderen houden het op een spiegelkijker, omdat dan voor dezelfde prijs een grotere diameter mogelijk is.
In deze reeks zullen we ons beperken tot de bouw van een spiegelkijker (lenzenkijkers zijn iets moeilijker te bouwen en vereisen meer arbeid). De nadruk ligt op de bouw van een klassieke Newtonkijker, hoewel dezelfde technieken ook van toepassing zijn voor Kutter-telescopen en klassieke Casse-grains.
DIAMETER
Lange tijd werd aangeraden om als eerste telescoop een kleine 114 mm Newtonspiegel te slijpen. Deze glasschijven zijn gemakkelijk te vinden, en relatief goedkoop. Dergelijke schijfjes in Silinorm of Duran-glas kosten ongeveer 1000 Bfr.
Uit eigen ervaring zou ik echter aanraden om te starten met een iets grotere spiegel (150 of beter nog een 200 mm). Voor vol-wassen personen is een glas-schijfje van 110 mm immers net iets te klein om vlot in de handen te passen. Daarenboven zal een grotere glasschijf zwaar genoeg wegen om door zijn eigen gewicht het slijpen te bevorderen. In dat geval zal men zelf niet op de spiegel moeten drukken, maar hem enkel heen en weer bewegen.
Bij kleinere schijfjes zal men zelf nog moeten druk uit-oefenen, waardoor men riskeert plaatselijk meer of minder te
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
duwen, wat tot lokale afwijkingen kan leiden.
Wie meer wil kan zich eventueel ook wagen aan een 250 of zelfs een 300 mm.
Prijzen (bij benadering) voor glasschijven uit Duran 50:
-155 mm: 1700 Bfr.
-205 mm: 3400 Bfr.
-255 mm: 6000 Bfr.
-300 mm: 9000 Bfr.
Zeker bij kleine spiegels zal geslepen worden met behulp van een tweede glasschijf,
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
eventueel uit goedkoper glas.
Niettemin blijft deze tweede glasschijf een dure uitgave, vooral omdat het nadien eigenlijk afval wordt.
Bij grotere spiegels (250, 300 mm) kan daarom geopteerd worden voor een tool uit plaaster of cement.
|
|
|
|
|
|
