|
|
|
|
|
|
beginnen slijpen met grover poeder om de kras te verwij-deren, of opteren voor een gekraste spiegel.
Zelf heb ik dit, ondanks alle voorzorgen, tot drie maal toe meegemaakt met mijn recentste slijppoging (een 300 mm spiegel). Bij de op één na laatste korrelgrootte kwamen er telkens een aantal krassen op de spiegel, die enkel te verwijderen waren door de laatste twee korrel-groottes te herbeginnen: telkens twee uur werk om zeep! Zelf vermoed ik dat de krassen veroorzaakt werden door fijne zandkorreltjes die loskwamen uit de betonnen tool.
WELKE KORRELDIKTES ?
De keus voor de korrelgroottes wordt ingegeven door de essentie van het fijn slijpen: met het fijnere poeder zullen de oneffenheden verwijderd wor-den veroorzaakt door het vorige poeder. Dit tweede poeder
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
veroorzaakt op zijn beurt weer iets fijnere oneffenheden, die dan weer verwijderd worden door gebruik te maken van een derde, nog fijnere poedersoort.
De diverse korrelgroottes worden in functie van elkaar gekozen, zodat ze niet te veel, maar ook niet te weinig van elkaar afwijken. Met té fijn poeder duurt het immers een eeuwigheid vooraleer we de grove oneffenheden wegwer-ken, maar het heeft anderzijds ook geen zin om té veel verschillende poedersoorten te gaan gebruiken.
Krassen veroorzaakt door het vorige poeder zijn dus vlot te verwijderen, maar krassen veroorzaakt door een nog grover korreltje zijn quasi onmogelijk weg te krijgen.
HET SLIJPPOEDER AAN-BRENGEN
Het grovere poeder is gemak-kelijk aan te brengen: het vol-staat de gewenste hoeveelheid poeder met een lepeltje uit te strooien over de onderste (natgemaakte) glasschijf. Even-tueel kan er nadien nog wat water aan toe gevoegd worden (bvb met een pipet of druppel-teller). Water en slijppoeder worden dan gemengd (met behulp van de vingers, of door de bovenste glasschijf er min of meer cirkelvormig op rond te draaien).
Bij het fijnere poeder is het echter makkelijker om vooraf een mengeling van poeder en water aan te maken (in een zorgvuldig gereinigd potje of bekertje), zodat het enkel maar hoeft uitgegoten te worden. Voeg er ook een druppeltje detergent of zeep aan toe, om te vermijden dat het slijppoeder gaat samenklitten.
De hoeveelheid water die gebruikt wordt valt moeilijk te omschrijven: een te droog
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
slijpmengsel maakt het slijpen te hard, te veel water zorgt ervoor dat tijdens het slijpen te veel slijppoeder over de rand geduwd wordt.
HET VERWEERDE SLIJPPOEDER VERWIJDEREN
Wanneer alle aangebrachte slijppoeder versleten is (of moet het zijn: "verslepen"?), dan is het tijd voor een volgende lading. Tussen beide glas-schijven bevindt zich nu een grijswit papje: een mengsel van water, verweerd slijppoeder en glaspoeder.
Men kan nu eenvoudig een beetje poeder en water toevoegen aan dit papje, maar het verdient de voorkeur om de beide glasschijven eerst af te spoelen. Dit gaat het vlotst door de schijven onder te dompelen in een emmer water, en dan met de hand ruwweg af te spoelen. Het materiaal zakt dan naar de bodem van de emmer, zodat U niet steeds de emmer moet verversen.
Eventueel kan men ook de onderste schijf laten vastzitten op de slijptafel, en het papje verwijderen met een sponsje.
Let wel: wanneer U eindigt met een korrelgrootte, moet de emmer natuurlijk wel leeg gemaakt worden, en heel grondig gereinigd. Hetzelfde geldt natuurlijk voor het sponsje, dat eventueel zelfs kan weggegooid worden.
Om dit te vermijden kan men de schijven ook onder de kraan afspoelen (maar liefst niet onder de keukenkraan).
P.S.: tijdens het slijpen wordt nogal wat niet-verweerd slijp-materiaal over de rand geduwd, dat dan op de slijptafel terecht komt. Wie zuinig wil werken kan dit terug tussen de glasschijven scheppen en (her)gebruiken.
|
|
|
|
|
