It all started with a little add (thanks to the Groupe Astronomique de Spa). A nice French amateur-astronomer selling his 40cm mirror (GSO) and 18-points mirror support.
Het begon allemaal met een zoekertje op de website van de GAS Groupe Astronomique de Spa. Een vriendelijke Franse amateur uit Givet (dus net over de grens) die zijn 40cm GSO-spiegel en bijbehorende 18-punts spiegelcel verkocht.

I started to grow tired of changing my main telescope (a 30cm GSO) between fixed (on a large equatorial mount, for photographic use) and mobile (as a dobson, for visual use at darker locations), so I loved the idea of building a new -and larger- scope.
Ik begon het stilaan beu te raken om mijn hoofdkijker (een 30cm GSO) steeds te moeten wisselen tussen de vaste equatoriale montering (voor astrofotografie) en de dobson-versie (voor visueel gebruik buitenshuis). Dus tijd voor een nieuwe (en dus grotere volgens de strenge wetten van de amateur-astronomie :-)).

I once made a smaller 15cm octagonal ("8 faces") newtonian, so I was somewhat confident a larger one should be possible too.
Ooit bouwde ik een kleinere (15cm) newton in een achthoekige buis, dus dat schiep alvast wat vertrouwen dat deze grotere broer ook wel haalbaar moest zijn in deze vorm.

Most ATM'ers use birch plywood/multiplex (and so did I for my previous projects), but this time I decided to go with 12mm poplar plywood. It's even more lightweight, and has a very pale colour (my wife seems to like that, somehow that seems important :-)).
Tegenwoordig gebruiken amateur-telescoopbouwers vooral het stevige en lichte berke-multiplex (deed ik ook met enkele voorgaande projecten), maar ditmaal besloot ik eens 12mm populiere-multiplex te hanteren. Nog lichter als de berke-varieteit, en bovendien heel bleek van kleur (en dat laatste beviel mijn echtgenote blijkbaar, ook niet onbelangrijk :-)).

A circular saw, a router and... a large room are needed! I made a telescope tube 1900mm long, although the mirror's focal length is only 1820mm. But my garden observatory is blessed with direct light coming from nearby streetlights in no less than 3 directions! So I wanted the scope to be very well baffled AND protruding at least 30 cm above the eyepiece/focuser, blocking any unwanted direct light.
Een cirkelzaag, een bovenfrees en... een grote werkruimte waren noodzakelijk. De buis werd uiteindelijk 1900mm lang, hoewel de spiegel "slechts" een brandpuntsafstand van 1820mm heeft. Maar mijn "roll-of-roof"-sterrenwachtje in de tuin krijgt rechtstreeks straatlicht vanuit niet minder dan drie verschillende richtingen, dus het was nodig om dat zo efficiënt mogelijk te blokkeren vooraleer het in de camera kon belanden. Vandaar de noodzaak voor "baffles" maar ook voor verder dan normaal voorbij de vangspiegel/scherpstelling uitstekende buis.

Assembling the whole thing proved to be the most difficult part! Fortunately, the baffles helped to provide a secure "rig" to glue them together. I glued 4 for at a time, and the other 4 the next day, before adding the two halves together (only glue! No nails, no screws,...).
Het assembleren van de 8 wanden bleek de moeilijkste karwei. Gelukkig konden de baffles gebruikt worden als hulpstuk om alles goed aan te klemmen bij het lijmen. Eerst vier tegelijk, 's anderendaags de volgende vier, en nadien beide helften stevig samenvoegen. Bemerk: tot hier kwam er enkel lijm aan te pas, geen nagels noch vijzen (zo bouwde ook Yves Verbrugge zijn kijkers en sterrenwacht).

In order to attach the circular mirror cell to the octagonal tube, this wooden construction was made, fitting perfectly inside the back of the scope. It also helps to strenghten that part of the construction, the only part where a lot of pressure/force is involved (mirror+cell weighing 18 kg!).
Teneinde de cirkelvormige spiegelvatting te kunnen bevestigen aan (en te doen passen in) de achthoekige buis, werd deze houten constructie gemaakt. Tegelijk helpt ie ook om dit achterste gedeelte van de kijker te verstevigen, het enige waarop echt veel druk en kracht op uitgeoefend wordt (spiegel + cel wegen zomaar eventjes 18 kg!).



The secondary mirror support
De vangspiegelhouder

First, I made four wooden circles (I now had enough pieces of scrap lying around...). Then I bought a set of cheap (black!) hacksaw-blades. I used them first to cut some channels halfway through the discs. Then fit the blades into these groves, and add a small nail to fix it even better (although with the glue AND the teeth of the blades, it would have been rather secure).
Met een kroonboor maakte ik een viertal houten schijfjes (ondertussen slingerde er toch meer als genoeg afvalhout rond...). In een doe-het-zelf-zaak vond ik goedkope zwarte metaal-zaagbladen, waarmee ik eerst enkele zaagsnedes maakte op halve diepte. Dan werden de zaagbladen bevestigd in diezelfde groefjes, en telkens met een smal nageltje geblokkeerd (hoewel het door de lijm en de tandjes van de zaagbladen toch al redelijk vast zou gezeten hebben).

Add some glue, and put a second disc (with the same grooves) upside down on it. Notice how the blades don't come out straight, but slightly skewed. Together with a second set of discs/blades (and an extra disc to add some space) that will make for some very strong triangular contraptions...
Wat lijm opsmeren, en duw een tweede schijfje (mèt identieke groefjes) er omgekeerd bovenop. Bemerk hoe de zaagbladen er lichtjes schuin uitkomen. Samen met een tweede set van die schijfjes/zaagbladen (en een extra schijfje als afstandhouder) maakt dit uiteindelijk een uiterst sterke driehoekige verbinding.

And the final result... Only the four threaded rods (gray) will stick out of the tube.
Het eindresultaat... Enkel de vier draadstangen zullen buiten de buis uitsteken.

The rest of the secondary mirror support is a very classical one (so I didn't bother to make many images...): the mirror is glued to wooden structure, which is attached to the afore-mentioned contraption by means of a central threaded rod (pivot). This lower part of the secondray mirror support can be tilted by means of three other rods (positioned in a triangle) to adjust collimation of the secondary.
De rest van de vangspiegelhouder is hoogst klassiek (ik deed dan ook geen moeite er veel beelden van te maken). Het spiegeltje zelf is met siliconenlijm vastgemaakt op een houten blokje (45° schuin afgezaagd), dat dan weer op zijn beurt met een draadstang vastzit op de constructie van hierboven (het geheel kan ook draaien omheen die draadstang). Dat ganse onderste gedeelte van de vangspiegel-ophanging kan dan via drie andere draadstangetjes lichtjes gekanteld worden, kwestie van het afregelen ("collimeren") van de vangspiegel mogelijk te maken.


Finishing
Afwerking

All wooden parts got 3 layers of stain: a good protection against humidity and dirt, but also helping to highlight the wood grain. Then the outer parts got two layers of hi-gloss nautical varnish (that will be a great help during the typical Belgian nights with high levels of humidity in the air.
The inner tube got painted with a mixture of blackboard-paint and fine wooddust: at that moment, I had a few bags of it all over the place (after sawing and grinding and routing all this wood). Mind you: this mixture makes the paint dry extremely fast!

Alle houten oppervlakken werden eerst drie maal behandeld met een beits, om het binnenin te beschermen tegen vocht. Maar het helpt vooral ook om de textuur (de "nerf") van het hout beter te doen uitkomen. Nadien werd de buitenkant voorzien van twee lagen scheepsvernis: dat zou in onze typische vochtige nachten alle condensatiewater gewoon moeten laten afdruipen van de buis.
De binnenkant werd perfect matzwart geschilderd met een combinatie van schoolbordenverf en heel fijn houtstof. Na al dat zagen en vrezen en schuren lag onze zoldervloer toch onder een dikke laag ervan... Maar let op: door dat houtstof droogt de verf extreem snel op, nog terwijl het aan de borstel hangt!

The shear size of the tube (our cat came in handy to have an idea of its dimensions) means you simply got to get inside it to paint the central part!
De enorme lengte van de buis (let maar eens op de kat om een idee van afmetingen te hebben) maakt dat je er simpelweg in moet (en kan!) kruipen om het middelste deel te verven.

Painted... Look at the finder-scope (mounted at the BACK of the scope, for better balance and ease of use on my equatorial mount). It's an 80mm lens...
On the right side, one can see a few dovetail-mounts to add a guiding scope...

Geverfd... Bemerk de zoeker (een 80mm lens) gemonteerd ACHTERAAN de kijkerbuis: handiger qua balans, maar ook bij gebruik bovenop mijn grote equatoriale montering...
Aan de rechterkant zijn ook een paar zwaluwstaartvattingen te zien, waar een volgkijker kan op gemonteerd worden.


Dobson-style
Dobson-uitvoering

Although I plan to use this new scope mainly for astrophotography (with narrow-band-filters, the only solution left when imaging in the suburbs of Brussels), it would be a shame not to use it on darker locations from time to time. That's why I did make a huge dobson-style rockerbox, and bolted two "pacman" altitude discs to the tube (with winged nuts, so they dissasemble in a few seconds).
Hoewel de kijker voornamelijk astrofotografisch zal gebruikt worden (met smalbandfilters, iets anders is in de rand van Brussel niet meer haalbaar), zou het toch zonde zijn zo'n instrument niet nu en dan ook eens visueel te gebruiken (op donkere locaties dan). Vandaar dat er toch een grote "schommeldoos" voor een dobson gebouwd werd, en twee grote hoogte-schijven bevestigd werden aan de buis (met vleugelboutjes, dus op enkele seconden tijd te bevestigen of te verwijderen).